Lieve allemaal

24 februari zijn we vertrokken van ons zonnige, warme, heerlijke, rustige, gezellige….etc Pomarinho.

Een reis van een dikke 2.000 km, waar we 5 dagen over hebben gedaan. Een ontspannen reis want het weer was goed en de natuur mooi. De laatste dag voor ons vertrek is er nog met een drone een filmpje gemaakt van de camping waar wij ook op te zien zijn. Nou ja je moet het wel even stil zetten om ons te herkennen. Voor de liefhebbers: op youtube en als je dan “Quinta do Pomarinho februari 2017” ingeeft zie je waar we de laatste 4 maanden hebben doorgebracht!!

Niet geheel zonder mankementen, want ik heb een nieuwe autoband moeten aanschaffen, zat een groot ei op (was tegen een steen gereden). En wie moest er zo nodig ook een nieuwe band…ja natuurlijk, Jan die was over een spijker gereden, dus lek!

Tijdens de reis zijn er ook weer een opmerkelijke dingen gebeurd.

Wederom kwam het dakluik van Jan zijn caravan weer omhoog, dus nog beter vastplakken met tape!!

In België kwamen er op de tegemoetkomende weghelft wel 20 politiewagens met gillende sirenes ons voorbij. Tot op de dag van vandaag weten we niet waar dit voor was. (ramp of oefening) je weet maar nooit met die Belgen.

Ergens onderweg (lees sluiproutes, smalle , hobbelige weggetjes) schijn ik iets geraakt te hebben met de achterkant van mijn caravan. Niets van gevoeld of gemerkt. Tot er een auto naast me kwam rijden en bleef wijzen naar de achterkant van mijn caravan. Maar je weet het tegenwoordig maar nooit dus ik nog een eindje doorgereden. Op een veilig plekje gestopt en eens polshoogte gaan nemen. Jan was al een stuk vooruit en had niets in de gaten. Loop ik naar de achterkant en wat zien ik….. de hele strip van de zijkant los met daaraan vast de achterlichtenkast(nieuw woord) dus ook los en hing ondersteboven te slepen over de grond. Ja en dan zeggen ze dat je zo stoer bent, maar toen even niet!! Zo goed en kwaad in half donker en wind en natuurlijk op dat moment ook regen, heb ik de boel teruggeduwd. Verder gereden op zoek naar Jan. Die was al ongerust en stond een eind verderop te wachten en wist niet wat er aan de hand was. Na een kritisch onderzoek toch maar doorgereden naar de camping. Daar in de stromende regen en donker de boel met touwtjes, tape en tie-rips vastgemaakt en dat heeft de volgende dag tot in Woudenberg gehouden. Aanstaande maandag gaat de caravan voor reparatie naar de garage. Gelukkig ben ik verzekerd dus de geldelijke schade valt mee.

Nu staan we dus op Woudenberg en blijven hier tot ongeveer 22 maart en dan gaan we naar Geulle.

Zoals de meeste van jullie al weten is er op 24 februari een baby geboren met de prachtige naam Lina-Sita.

Dochter van Jeannette en Renee en kleindochter van Hans en Sietske, wat een geweldige thuiskomst.

We hopen dat het voorjaar snel zijn intrede zal doen zodat we ook hier weer kunnen genieten van wandelen, fietsen en gezellige dingen doen. We hopen veel van jullie weer te zien en bedankt voor de belangstelling van onze avonturen in Portugal.

Heel veel liefs

Yvonne en Jan